Oormijten
Bruine korsten in de oren, veel met de kop schudden, aan de oren krabben of continu met oren flapperen?
Er komen verschillende oorproblemen bij konijnen voor . De aandoening die veruit de ergste jeuk geeft, is een parasitaire infectie met oormijten.
Oormijt bij het konijn wordt veroorzaakt door Psoroptes cuniculi. Deze mijt is wereldwijd verspreid maar diersoortspecifiek. Ze komt dus specifiek bij konijnen voor, niet bij honden en katten. Hoofdzakelijk komen ze voor aan de binnenzijde van één of beide oren. Bij oudere of verzwakte dieren kan de infectie zich uitbreiden naar hals, kop, rond de anus en de pootjes.
Wat zijn de symptomen?
Konijnen zijn prooidieren en laten bijgevolg niet makkelijk pijn zien. Bij een oormijtinfectie kan men één of meerdere van volgende symptomen opgemerkt worden :
-
schudden met kop en oren
-
krabben aan oren
-
korstjes aan binnenzijde van oor
-
kale oren
-
rode en vochtige oorhuid
-
dikke bruine, ingedroogde korsten in later stadium (tot zelfs 2-3cm!)
-
secundaire bacteriële oorinfectie
Het eerste symptoom dat we bij het merendeel van de konijnen zien, is jeuk. Vooral jonge konijnen of konijn uit een asiel / opvang of kinderboerderij worden getroffen. Indien er meerdere konijnen samen worden gehouden, dan kan je bijna automatisch vanuit gaan dat ze allemaal besmet zijn. Oormijten zijn heel besmettelijk.
Hoe kan een konijn zich besmetten?
Konijnen besmetten zich met de parasiet door direct contact met een besmet konijn, en door indirect contact via afgevallen korsten vol oormijten. De volwassen mijten leven aan de huidoppervlakte en voeden zich met huidschilfers. Ze graven tegelijk ook gangen in de bovenste huidlagen. Door dit laatste stimuleren ze de huidwisseling, waardoor er zich enorm dikke korsten van dode huid ontwikkelen. De vrouwelijke mijten leggen in deze gemaakte gangen hun eieren. De totale levenscyclus van ei naar volwassen mijt duurt ongeveer 2 tot 3 weken. Een mijt leeft gemiddelde 4-21 dagen.
Diagnose
De diagnose wordt vaak al gesteld aan de hand van de symptomen: jeuk én dikke bruin, ingedroogde korsten.
Soms hebben we wel klachten van jeuk maar geen korsten. Op dat moment kijken we met het otoscoop in de gehoorgang en zien we de mijten in grote aantallen bewegen. Bij twijfel kan een oorsmeerstaal genomen worden en microscopisch onderzocht worden, maar dit laatste hoeft meestal niet.
Behandeling
Een dubbele behandeling met selamectine in de nek met een interval van 2-3 weken is voldoende. Dit middel zal de eerste keer de volwassen mijten afdoden, de tweede pipet dient om de nieuwe generatie af te doden vooraleer deze eieren beginnen te produceren.
De korsten mogen niet verwijderd worden wegens de pijnlijkheid van het proces. De korsten kunnen wel eventueel ingewreven worden met paraffine olie. De olie zal de gegraven gangen afdekken en de resterende mijten doen stikken. Bovendien heeft de olie een verzachtend effect op de ontstoken huid. In ernstige gevallen wordt er bijkomend pijnmedicatie voorgeschreven.
Aangezien de hoge besmettelijkheid van de parasieten, moeten alle dieren van hetzelfde hok nagekeken worden, en behandeld worden. De omgeving en het hok dienen grondig gereinigd en gedesinfecteerd te worden. Waardoor de konijnen tijdelijk in een ander vertrek opgebracht dienen te worden. Dit om herinfectie te verhinderen.
Bij een snelle en correcte behandeling is de prognose goed!
Heb je een vermoeden van een oormijt infectie bij jouw konijn?
Neem contact op met jouw dierenarts. Doe niet aan zelf medicatie!